Ο Δήμος Ρεθύμνου ανήκει στην περιφέρεια Κρήτης και η σημερινή του μορφή, σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτη, περιλαμβάνει τους πρώην δήμους Αρκαδίου, Λαππαίων, Ρεθύμνης και Νικηφόρου Φωκά.

Ο δήμος έχει σήμερα έκταση 397,48 km²και πληθυσμό 55.525 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.

Έδρα του δήμου είναι η παραθαλάσσια πόλη του Ρεθύμνου, που θεωρείται πόλη-μουσείο του νησιού. Το Ρέθυμνο έχει μία από τις μεγαλύτερες αμμώδεις παραλίες της Κρήτης που φτάνει τα 12 χλμ. με πλήθος πολυτελών ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, όπου κάθε χρόνο δέχονται χιλιάδες τουρίστες από όλα τα μέρη του κόσμου.

Σήμα κατατεθέν του Ρεθύμνου είναι το κάστρο Φορτέτζα, το οποίο ανέγειραν οι Βενετοί από το 1573 έως το 1583 καταλαβαίνοντας την σημασία της θέσης που κατείχε η πόλη. Σήμερα σώζονται τα τείχη , οι δεξαμενές και το διοικητήριο που υπήρχε εκείνα τα χρόνια. Επίσης υπάρχει και μία μικρή εκκλησία και ένα τζαμί που φανερώνει την χρήση του φρουρίου από τους Οθωμανούς από το 1645. Εδώ και χρόνια η Φορτέτζα τους καλοκαιρινούς μήνες «φιλοξενεί» το Αναγεννησιακό Φεστιβάλ τη ς πόλης με πλήθος εκδηλώσεις. Στους πρόποδες του φρουρίου απλώνεται η παλιά πόλη με βενετσιάνικα και τουρκικά κτίσματα. Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος από αρχιτεκτονική και γλυπτική ματιά είναι η βενετική κρήνη Ριμόντι (1626). Το ιστορικό κτήριο της Λότζιας που βρίσκεται στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου, κοντά στο ενετικό λιμάνι ήταν το κέντρο της κοινωνικής ζωής της πόλης κατά την ενετοκρατία. Εκτός από τα ενετικά χρόνια έντονο είναι και το οθωμανικό στοιχείο από την περίοδο της τουρκοκρατίας. Εκτός από τις πολυάριθμες τουρκικές ιδιωτικές κατοικίες που υπάρχουν στην παλιά πόλη, σώζονται επίσης τα τζαμιά του Καρά Μουσά πασά με το μεγαλύτερο μέρος του λουτρού του, το τζαμί Νερατζέ, αυτά της Μεγάλης Πόρτας και του Βελή πασά και το χαμάμ με δύο αίθουσες που σκεπάζονται με ημικυκλικούς θόλους.

Νοτιοδυτικά του Ρεθύμνου σε απόσταση 22 χλμ βρίσκεται η ιστορική Μονή Αρκαδίου, σύμβολο θυσίας και ηρωισμού των Κρητών για την απελευθέρωση τους από τον τουρκικό ζυγό. Η χρονολογία ίδρυσής της είναι άγνωστη, αν και κάποιοι την τοποθετούν τον 14^ο αιώνα . Το 1866 οι υπερασπιστές της Μονής με επικεφαλής τον ηγούμενο Γαβριήλ προτίμησαν να ανατινάξουν την πυριτιδαποθήκη και να βρούν το θάνατο παρά να παραδοθούν στους Τούρκους.

(Το ανωτέρω κείμενο και οι φωτογραφίες αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του NeoAkinito.gr και συνεπώς δεν επιτρέπεται η εν όλω ή η εν μέρει αντιγραφή, τροποποίηση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, εμπορική εκμετάλλευση με οποιονδήποτε τρόπο του περιεχομένου.)