Ο Δήμος Καμένων Βούρλων ανήκει στο Νομό Φθιώτιδας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και η σημερινή μορφή του οφείλεται στην ενοποίηση των πρώην Δήμων Αγίου Κωνσταντίνου, Καμένων Βούρλων και Μώλου σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης.

Ο Δήμος έχει έκταση 340 km² και πληθυσμό 12.090 κατοίκους, βάση της τελευταίας απογραφής του 2011.

Έδρα του Δήμου είναι τα Καμένα Βούρλα, όπου βρίσκονται και οι γνωστές ομώνυμες ιαματικές πηγές.

Η πόλη των Καμένων Βούρλων παλαιότερα ονομαζόταν «Παλιοχώρι». Σύμφωνα με μία παράδοση κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας σε μία επιδρομή των Τούρκων οι κάτοικοι για να σωθούν κρύφτηκαν ανάμεσα στα βούρλα (φυτό από του οποίου τα φύλλα φτιάχνονται καλάθια). Όταν πια ο κίνδυνος έφυγε και πάνω σε μία συζήτηση των κατοίκων κάποιος είπε την φράση «ας είναι καλά τα καημένα τα βούρλα» και κάπως έτσι έμεινε και πήρε το όνομα. Ως «Καημένα Βούρλα» πρώτη φορά εμφανίστηκε η ονομασία το 1912 στο βασιλικό διάταγμα του Γεωργίου Α’ όπου αναγνώρισε τους Δήμους και τις Κοινότητες του Νομού Φθιώτιδας.

Στην πόλη επίσης βρίσκονται και τα ιαματικά λουτρά των Καμένων Βούρλων για τα οποία είναι και φημισμένη η πόλη, αφού βρίσκονται στη λίστα με τις σημαντικότερες ιαματικές πηγές της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης. Οι πηγές βρίσκονται στους πρόποδες του όρους Κνημίς και ήταν γνωστές από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Οι ιαματικές πηγές είναι τρείς και είναι ραδιενεργές και χλωριονατριούχες. Οι πηγές αξιοποιούνται από δύο υδροθεραπευτήρια και διαφέρουν μεταξύ τους σε θερμοκρασία. Στα Καμένα Βούρλα, εκτός από τους επισκέπτες για τα ιαματικά λουτρά, πολλοί είναι εκείνοι που κάθε χρόνο επιλέγουν το συγκεκριμένο παραθαλάσσιο μέρος για τις καλοκαιρινές διακοπές τους, Η περιοχή διαθέτει πολλά ξενοδοχεία.

Πάνω από το χωριό Μενδενίτσα δεσπόζει το Κάστρο της Μενδενίτσας. Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 550 μέτρων και κτίστηκε το 1204 από το Λομβαρδό ιππότη GuidoPallaviciniόταν ιδρύθηκε η Μαρκιωνία της Βοδονίτσας. Το Κάστρο έχει στρατηγική θέση, αφού επιτρέπει τον έλεγχο στη διάβαση των Θερμοπυλών, το Μαλιακό και το Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο χάρη στην πανοραμική του θέα. Λόγω αυτού η Μενδενίτσα ήταν ένα από τα πιο ανθεκτικά φράγκικα κρατίδια στη χώρα μας, αφού ήταν μία από τις λίγες περιοχές που παρέμεινε στους Φράγκους όταν το Βασίλειο πέρασε στους Βυζαντινούς του Δεσποτάτου της Ηπείρου το 1224. Το 1414 η Μενδενίτσα κατακτήθηκε από τους Τούρκους και αφού επικρατούσαν παντού το κάστρο έχασε την στρατηγική του αξία. Το κάστρο πολιορκήθηκε από τον οπλαρχηγό Δυοβουνιώτη κατά την Ελληνική επανάσταση το 1821, και αφού κάποιες μέρες αργότερα παραδόθηκε στους Έλληνες ακολούθησε η σφαγή όλων των Τούρκων από την περιοχή.

(Το ανωτέρω κείμενο και οι φωτογραφίες αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του NeoAkinito.gr και συνεπώς δεν επιτρέπεται η εν όλω ή η εν μέρει αντιγραφή, τροποποίηση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, εμπορική εκμετάλλευση με οποιονδήποτε τρόπο του περιεχομένου.)