Ο Δήμος Ρόδου ανήκει στον Νομό Δωδεκανήσων της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και περιλαμβάνει το νησί της Ρόδου, καθώς και τις γειτονικές νησίδες. Ο Δήμος οφείλει την σημερινή μορφή του στην ενοποίηση των πρώην δήμων Ροδίων, Αρχαγγέλου, Απαβύρου, Αφάντου, Ιαλυσού, Καλλιθέας, Καμείρου, Λινδίων, Νότιας Ρόδου και Πεταλουδών, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.

Ο Δήμος έχει έκταση 1.407,94km² και πληθυσμό 115.490 κατοίκους, βάση της τελευταίας απογραφής του 2011.

Έδρα του Δήμου Ρόδου είναι η πόλη της Ρόδου που είναι και πρωτεύουσα όλων των Δωδεκανήσων.

Το νησί της Ρόδου είναι το μεγαλύτερο των Δωδεκανήσων και το τέταρτο της Ελλάδας. Βρίσκεται νοτιοανατολικά του Αιγαίου Πελάγους, αλλά και πάρα πολύ κοντά στα παράλια της Μ. Ασίας.

Σύμφωνα με τα ευρήματα, φαίνεται ότι η Ρόδος πρωτοκατοικήθηκε κατά την νεολιθική εποχή. Κάτοικοι του νησιού υπήρξαν οι Μινωίτες και οι Αχαιοί. Οι Δωριείς όμως ήταν αυτοί που έδωσαν στην Ρόδο άνθηση και έχτισαν τις τρεις σημαντικές πόλεις του νησιού: τη Λίνδο, την Ιαλυσό και την Κάμειρο που μαζί με την Κω, την Κνίδο και την Αλικαρνασσό αποτέλεσαν την Δωρική εξάπολη. Κατά τους Περσικούς πολέμους το νησί υποχρεώθηκε να πολεμήσει μαζί τους, αλλά στη συνέχεια έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Το 408πΧ οι τρείς ροδίτικες πόλεις αποφάσισαν και ίδρυσαν μια καινούργια πόλη, την σημερινή πόλη της Ρόδου. Η πόλη αυτή θεωρήθηκε από τις ωραιότερες της αρχαιότητας και ήκμασε κατά τον 4^ο και 3^ο αιώνα π.Χ. , παρουσιάζοντας μεγάλη δύναμη στο εμπόριο, την ναυτιλία, αλλά και στον πολιτισμό. Αν και υποδέχτηκε με χαρά τον Μέγα Αλέξανδρο, η Ρόδος στη συνέχεια αντιμετώπισε δυσκολίες με τους διαδόχους του, αφού η πόλη είχε εμπορικές δοσοληψίες με την Αίγυπτο και ιδιαίτερα με τον Πτολεμαίο. Αυτό οδήγησε τον Αντίγονο, έναν από τους διαδόχους του μεγάλου στρατηλάτη να προσπαθήσει να καταλάβει το νησί, κάτι που δεν κατάφερε στο τέλος. Ακολούθησαν οι Ρωμαίοι το 164πΧ με την Ρόδο να αποκτά προνόμια. Τον 1^ο αιώνα μΧ, ο Απόστολος Παύλος δίδαξε στο νησί τον χριστιανισμό. Στη συνέχεια έχουμε την βυζαντινή περίοδο στη Ρόδο. Για το νησί ανέτειλε μια νέα εποχή, όταν το 1309 την κυριαρχία της Ρόδου, ανέλαβαν οι Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου προερχόμενοι από τους Αγίους Τόπους. Οι Ιππότες ήταν η αιτία για την ανέγερση της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου που σώζεται έως σήμερα και έχει ανακηρυχτεί Πόλη Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Τα τείχη που έχτισαν οι Ιππότες και οχύρωσαν την πόλη κατάφεραν να αποκρούσουν και τις επιθέσεις του Σουλτάνου της Αιγύπτου, αλλά και του Μωάμεθ του Β΄, αλλά δυστυχώς ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής κατάφερε να κατακτήσει το νησί. Όσοι Ιππότες είχαν απομείνει συνθηκολόγησαν και έφυγαν για το νησί της Μάλτας. Ως κατακτητές του νησιού ακολούθησαν οι Ιταλοί το 1912 και τελικά η Ρόδος ενσωματώθηκε με την Ελλάδα το 1948, μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα.

Το Μαντράκι είναι το λιμάνι της Ρόδου και βρίσκεται ανατολικά της πόλης. Στην είσοδο του, υπάρχουν σήμερα τα αγάλματα του έλαφου και της ελαφίνας, ενώ η παράδοση λέει ότι εκεί υπήρχε ο Κολοσσός, ένα πελώριο ορειχάλκινο άγαλμα , που θεωρείται ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Ήταν έργο του Λύνδιου γλύπτη Χάρη. Η κατασκευή του διήρκεσε 12 χρόνια και ολοκληρώθηκε το 282πΧ. Ο Κολοσσός είχε το ένα του πόδι στην μια άκρη της εισόδου του λιμανιού και το άλλο στην άλλη και από κάτω του περνούσαν τα καράβια. Το άγαλμα χάθηκε εξαιτίας ενός σεισμού το 226πΧ.

Πιο πάνω από το λιμάνι δεσπόζει το Καστέλλο, το παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου των Ιπποτών της Ρόδου. Χτίστηκε τον 14^ο αιώνα, καταστράφηκε επί τουρκοκρατίας, αλλά οι Ιταλοί το αναστήλωσαν το 1939. Πλάι του στέκεται ανέγγιχτη από το πέρασμα των αιώνων, η μεσαιωνική πόλη. Εκεί συναντάμε την πλατεία Σύμης, τα ερείπια του ναού της Αφροδίτης, την δημοτική πινακοθήκη, το μουσείο διακοσμητικών τεχνών, το κατάλυμα Ωβέρνης( ξενοδοχείο στα χρόνια των Ιπποτών), την οδό των Ιπποτών. Η ξενάγηση μέσα στα σύνορα της μεσαιωνικής πόλης είναι μαγική. Έχουν μείνει ανέπαφα τα καλντερίμια, οι στοές τα οικοδομήματα εκείνων των αιώνων.

Βόρεια της πόλης υπάρχει το περίφημο ενυδρείο, ενώ προς την παλιά πόλη υπάρχει το εντυπωσιακό αψιδωτό κτίριο της Νέας Αγοράς.

Δύο χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης πάνω στον λόφο είναι το Μόντε Σμιθ. Εκεί υπάρχει η Αρχαία Ακρόπολη με τα ευρήματα της.

Το νησί της Ρόδου, εκτός από την πόλη του έχει να επιδείξει δεκάδες αξιοθέατα, μοναδικές παραθαλάσσιες περιοχές, εξαιρετικές παραλίες. Η Ιαλυσός βρίσκεται 8 χλμ από την πόλη της Ρόδου και εκεί σώζονται ερείπια από την αρχαία πόλη, καθώς και βυζαντινά και μεσαιωνικά στοιχεία.

Μακριά από την πρωτεύουσα, στα 52 χλμ. βρίσκεται ίσως το ομορφότερο χωριό της Ρόδου, η Λίνδος, με την ακρόπολη της, την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και την γραφικότητα της. Σώζονται ερείπια από το Κάστρο των Ιπποτών, στην Ακρόπολη υπάρχει η Μεγάλη Στοά, και ο ναός της Λίνδιας Αθηνάς του 4^ου αιώνα πΧ.

Άλλο γνωστό σημείο του νησιού είναι η περίφημες πεταλούδες που είναι μια κοιλάδα και στα κλαδιά των δέντρων της κάθονται εκατομμύρια πεταλούδες. Το θέαμα είναι μοναδικό και η κατάλληλη εποχή είναι το καλοκαίρι.

Η Ρόδος είναι ένα από τα πλέον κοσμοπολίτικα νησιά της Ελλάδας. Οιδεκάδες ξενοδοχειακές μονάδες είναι υψηλής αισθητικής και πολυτέλειας, αλλά και η νυχτερινή ζωή είναι πολύ έντονη ιδιαίτερα σε μέρη όπως η πρωτεύουσα, το Φαληράκι, τα Κολύμπια, η Καλλιθέα κ.α.

Το νησί έχει να παρουσιάσει πάρα πολλές οργανωμένες παραλίες χιλιομέτρων, αλλά και μικρούς κολπίσκους. Οι πιο γνωστές παραλίες της είναι της Έλλης, η Ιαλυσός, το Κιοτάρι, το Φαληράκι, η Καλλιθέα, η Λίνδος, η Τσαμπίκα, του Άντονυ Κουίν ( πήρε το όνομα της από την ταινία Τα κανόνια του Ναβαρόνε και τον πρωταγωνιστή της και λάτρη της Ρόδου Άντονυ Κουίν) κ.α.

(Το ανωτέρω κείμενο και οι φωτογραφίες αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του NeoAkinito.gr και συνεπώς δεν επιτρέπεται η εν όλω ή η εν μέρει αντιγραφή, τροποποίηση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, εμπορική εκμετάλλευση με οποιονδήποτε τρόπο του περιεχομένου.)